Slys sjómanna geta átt sér stað bæði um borð og við vinnu í landi, og réttur til bóta er oft mun ríkari en í öðrum starfsgreinum.
Mismunurinn er sá að í alvarlegri tilvikum þurfa starfsmenn almennt að sýna fram á að slysið hafi komið til vegna vanrækslu sem vinnuveitandi ber ábyrgð á til að fá fullar bætur en sjómenn eiga almennt rétt á fullum bótum hvort sem vanræksla sem vinnuveitandi ber ábyrgð á olli slysinu eða ekki.
Þessi ríku réttindi byggja á 1. mgr. 172. gr. siglingalaga nr. 34/1985 og kjarasamningum sjómanna. Í lagaákvæðinu er mælt fyrir um ábyrgð útgerðarmanns án sakar á kröfum vegna lífs- eða líkamstjóns þeirra sem ráðnir eru í skiprúm vegna slysa sem eiga sér stað um borð í skipi eða við vinnu annars staðar sem stendur í beinum tengslum við rekstur skips. Bótafjárhæð samkvæmt lagaákvæðinu er takmörkuð en í kjarasamningum sjómanna hefur verið samið um að bótafjárhæð skuli reikna að fullu samkvæmt ákvæðum skaðabótalaga.
Sjómaður sem er í ráðningarsambandi við útgerð er þannig vel tryggður þegar hann sinnir störfum utan skips sem eru í þágu þess.
Dæmi um þetta eru t. d. þegar vélstjóri fer með vélarhluta eða annan búnað í vélsmiðju til viðgerðar, skipstjórnarmaður fer í apótek að fylla á lyfjakistu skipsins eða matsveinn fer í verslun til að ná í aðföng, og viðkomandi verður fyrir slysi. Alls konar erindisrekstur skipverja í öllum stöðugildum getur fallið hér undir ef verk er unnið í þágu skips.
Hefur þú orðið fyrir slysi í landi eða um borð? Hafðu samband til að fá ráðgjöf um þinn bótarétt. Við hjálpum þér að tryggja þín réttindi. Engar bætur, engin þóknun.
